Bart Kamp

In 1973, dit jaar dus vijftig jaar geleden, werd de International Accounting Standards Committee opgericht. De eerste versie van IAS 1 ging niet over de algemene structuur van de jaarrekening zoals de huidige IAS 1 'Presentation of Financial Statements', maar ging alleen over de toelichting van de toegepaste waarderingsgrondslagen. Waar staan we nu?

Voor de enkelvoudige jaarrekening is het mogelijk - en gebruikelijk - om de classificatie van eigen vermogen en vreemd vermogen te baseren op de juridische vorm, in plaats van op basis van de economische realiteit. In feite dus een omkering van het normale beginsel van 'substance over form'.

In een eerder artikel ging ik in op de vraag hoe een jaarrekening inzicht kan geven in risico's die een onderneming loopt. Echter, in veel gevallen kunnen risico's worden afgedekt met verzekeringen. Laten we eens kijken hoe verzekeringen worden verwerkt in de jaarrekening. Het is niet een onderwerp dat centraal is geregeld, maar het is vaak een bijkomstigheid bij andere onderwerpen.

Sinds 2018 wordt onder IFRS een destijds grondig herziene verwerking van financiële instrumenten toegepast, IFRS 9. Vorig jaar heeft de IASB de toepassing van deze standaard geëvalueerd (Post-Implementation Review). Daaruit kwamen een paar punten naar voren waarvoor de IASB enige aanpassingen voorstelt. Een daarvan betreft de waardering van leningen met rentepercentages die rekening houden met de duurzaamheid van de onderneming.

De International Accounting Standards Board (IASB) voorziet problemen met het toepassen van IAS 12 Winstbelastingen bij invoering van de Pillar Two-belasting . Daarom is op dit punt recentelijk een wijziging doorgevoerd.

Mag je spiegelbeeldig redeneren als je de jaarrekeningregelgeving volgt vanuit het perspectief van koper naar verkoper?

Onlangs bevestigde de Raad voor de Jaarverslaggeving (RJ) met RJ-uiting 2023-5 dat RJ 292 Leasing niet zal worden herschreven naar de bestaande IFRS-methode. De RJ-uiting lijkt op het eerste gezicht geen nieuws te bevatten, omdat de strekking is dat de regelgeving (juist) niet wordt aangepast. Maar 'in de markt' bestond wel onduidelijkheid of de RJ

De RJ stelt voor om in de richtlijnen voortaan de omschrijving 'materiële onzekerheid over de continuïteit' te gebruiken. Hoe zit dat?

Het verduidelijken van regelgeving is op zich een nobel streven. Maar bij wie ligt de oorzaak van het moeten verduidelijken van de regelgeving? Voor de jaarrekening kan dit een relevante vraag zijn, omdat fouten bij het opstellen van de jaarrekening nadrukkelijk als zodanig benoemd moeten worden. En dat kan gevoelig liggen. Regelmatig worden wijzigingen doorgevoerd

Deze aanpassing beoogt een onbedoeld effect rond de winstneming te voorkomen, maar maakt de verwerking wel een stuk complexer.